Niedostateczne przewietrzanie płuc TYTUL Niedostateczne przewietrzanie płuc, jak to bywa u ciężko chorych, sprzyjając gromadzeniu się w oskrzelach wydzieliny i osiedlaniu się bakterii, wywołuje nieraz ostry nieżyt oskrzeli, zwłaszcza w dolnych i tylnych częściach płuc, tym łatwiej że te części płuc ulegają u tych chorych biernemu przekrwieniu. Ciała obce, dostawszy się do oskrzeli, mogą wywoływać również ostry ich nieżyt. Anatomia patologiczna. Ostry nieżyt oskrzeli może dotyczyć oskrzeli dużych, średniego kalibru lub oskrzelków (bronchitis capillaris s. bronchiolitis acuta). Błona śluzowa oraz podśluzowa zajętego obszaru bywa obrzmiała i zaczerwieniona. Powierzchnia błony śluzowej może być sucha, zwłaszcza w początkowym okresie choroby, lub pokryta wydzieliną. Zależnie od rodzaju wydzieliny, odróżnia się ostre żytowe zapalenie oskrzeli (broncbitis catarrhalis acuta), cechujące się wydzieliną śluzową, ostre zapalenie oskrzeli ropne (broncbitis purulenta acuta), gdy wydzielina jest ropna, i ostre zapalenie oskrzeli posokowate (bronchitis putrida acuta) z wydzieliną gnilną o przenikliwym cuchnącym zapachu. Drobnowidowo w ostrym nieżycie oskrzeli stwierdza się zarówno w błonie śluzowej i podśluzowej oskrzeli, jak i około śluzowych ich gruczołów rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz nacieki złożone z krwinek białych wielojądrzastych i limfocytów. Nabłonek wyrodnieje i łuszczy się: Objawy. W lekkim ostrym nieżycie oskrzeli jedyną nieraz skargą chorego jest kaszel. Przedmiotowo nie stwierdza się żadnych zmian albo też wykrywa się tylko zaostrzenie szmeru wdechowego, wydłużenie szmeru wydechowego i rzężenia, najczęściej w postaci furczeń świadczących o nieżycie usadowionym w dużych oskrzelach. W okresie rozchodzenia się sprawy pojawiają się rzężenia wilgotne grubobańkowe i średniobańkowe. Lekki nieżyt ustępuje zazwyczaj nawet bez leczenia po 7-10 dniach. [przypisy: biały pałac niesięcin, hydroxyzinum ulotka, udar pnia mózgu rokowania ]