Leczenie zgęszczonym powietrzem przeprowadza się w komorach pneumatycznych TYTUL Leczenie zgęszczonym powietrzem przeprowadza się w komorach pneumatycznych, zwanych także komorami nadciśniefilowymi. Komora składa się z 2 pomieszczeń, mianowicie z przedkomory i komory właściwej. Zadaniem przedkomory jest umożliwić w razie potrzeby szybką pomoc lekarską choremu znajdującemu się w komorze. Osiąga się to przez podniesienie ciśnienia powietrza w przedkomorze i równoczesne jego obniżenie w komorze. Po zrównaniu ciśnień w obu pomieszczeniach można już zastosować odpowiedni zabieg leczniczy. Każde z pomieszczeń komory pneumatycznej przedstawia czworoboczny pokój o 2 oknach, bardzo dobrze uszczelniony, tak by powietrze nie mogło przez ścianę dostawać się na zewnątrz, gdy w komorze panuje nadciśnienie. Rozmiar Właściwej komory musi odpowiadać liczbie chorych jednocześnie w niej przebywających, a to ze względu na zużycie tlenu i wydzielanie bezwodnika kwasu węglowego. W komorze jest zapewniony stały ruch powietrza z szybkością uniemożliwiającą gromadzenie się w niej bezwodnika kwasu węglowego. W tym celu powietrze sprężone, oczyszczone w odpowiednich filtrach od części stałych i alergenów, doprowadza się do komory przez rurę z ujściem w podłodze, a powietrze zużyte odprowadza się na zewnątrz przez aspirację przez otwory rur w powale. Ciśnienie w komorze kontroluje się za pomocą samopiszącego przyrządu, połączonego z manometrem i umieszczonego na zewnątrz. Dla porozumienia się chorego z lekarzem komorę zaopatruje się w telefon. Optimum lecznicze ciśnienia w komorze wynosi 1/2 do 3/4 atmosfery ponad zwykłe ciśnienie atmosferyczne. Do tego nadmiaru ciśnienia doprowadza się powoli w ciągu 1/2 godziny. Po osiągnięciu optymalnego zgęszczenia pozostawia się chorego w komorze mniej więcej przez 30-45 minut, po czym powoli, w ciągu pół godziny, ciśnienie obniża aż do ciśnienia prawidłowego. Zatem każde posiedzenie lecznicze w komorze trwa 7 kwadransów. Posiedzenia odbywa chory raz dziennie, przeważnie przez 3 tygodnie. Najmniejsza liczba posiedzeń dla skuteczności leczenia wynosi 12. W Polsce leczenie zgęszczonym powietrzem stosuje się w Szczawnicy posiadającej komory pneumatyczne, zbudowane według najnowocześniejszych wymagań, a także w Solicach. Tlenoterapię stosuje się w chorobach narządu oddechowego wybitnie zmniejszających powierzchnię oddechową płuc zatem w ostrym zapaleniu oskrzelków, w ciężkim zapaleniu płuc, ostrym obrzęku płuc, w odmie opłucnej samorodnej, zwłaszcza w początkowym jej okresie, w przypadkach dużego wysięku opłucnego itd. Szczegóły tego leczenia p. tom I. [więcej w: dentysta Lublin, anatomia palpacyjna, dentysta Warszawa Bemowo ]